مسکینی دیدم.....

به کوچه های فقر،
مسکینی دیدم با کفش پاره،
شکر میکرد خدا را...!
گفتم: که کفش پاره شکر خدا ندارد...!
گفتا: یکی شکر میکرد دیدم که پا ندارد...